Met m'n hoofd in de wolken en m'n wielen over grind.

1 juni is het weer zo ver,terug naar mijn geliefde...
Balkan Baby Blue!!!
Oneindig blauw vol bergen.

Vergeleken met alle andere fietsreizen, zal deze meermaals doodlopen in de bergen.
Onbekende bergpassen vol grind, een weg naar nergens, alles is er reeds onderweg nog voor het einde in zicht is. Het verlangen wordt geblust, of beter nog, vat nog meer vuur. Vlammend naar het dal en kruipend naar de top vinden haat en liefde hun weg tussen oneindige vergezichten. Waar ben ik in godsnaam mee begonnen, maar dat afzien doet zo'n deugd, dat ik er helemaal wild van wordt. Ik kan niet wachten...

***

Song of the Balkan Peninsula

"Oh we're back to the Balkans again,
Back to the joy and the pain -
What if it burns or it blows or it snows?
We're back to the Balkans again.
Back, where to-morrow the quick may be dead,
With a hole in his heart or a ball in his head -
Back, where the passions are rapid and red -
Oh, we're back to the Balkans again!"